انیمیشن زبرا از آن دست انیمیشن‌هایی است که بیننده را به وجد می‌آورد. زبرا یک انیمیشن ساده و جذاب، با یک ایده‌ی بسیار زیبا و معمولی اما عمیق است. بازی با دو رنگ سیاه و سفید در یک گورخر بازیگوش و سر به هوا و تفاوت او در بین هم‌نوعانش یک ایده‌ی زیباست که بیننده را کاملا با خود همراه میکند و سرنوشت گورخرِ داستان را برای بیننده تبدیل به یک دغدغه میکند.
موضوع “تفاوت” که این به آن تاکید میکند از جمله موضوعات بسیار مهمی است که نگاه بشر در طول تاریخ به آن متفاوت بوده اما وجه مشترک همه‌ی افراد به این موضوع، جلب توجه است. کسی که متفاوت است، جلب توجه میکند. گاه این تفاوت در نگاه بشر مثبت است و گاه منفی است. این جمله‌ی طنز، جمله‌ی صحیحی است که “بعید نیست اگر یک انسان با موبایلش به ۵۰۰ سال قبل برود، به راحتی میتواند ادعای پیامبری کند.” شاید انسان اعصار گذشته تا امروز نه به اندیشه، بلکه به آنچه در ذهنش ناآشنا است توجه بیشتری نشان میداده است. این ناآشنا بودن به تعبیر یووال نوح هراری در اعصار گذشته جادو بوده است و امروز نیز جادوهای مختلفی وجود دارد که رسانه یکی از جادویی‌ترین جادوهای زمانه است و زبرا به نوعی از همین جادو سخن میگوید. جادویی که نزد دیگران، تمایز ایجاد میکند و توجهات را از اصل نهاد موجودات متفرق میکند. همان‌هایی که به عصای اژدها نگاه میکنند، گوساله‌ی سامری میپرستند و همان‌هایی که درگیر جادوهای زمانه هستند و همان‌هایی که برای کمترین رنگی شدن گورخر دم تکان می‌دهند و پا بر زمین میکوبند.
فرم انیمیشن زبرا به عنوان یک انیمیشن دو بعدی، بسیار خلاقانه است و توگویی بهترین فرم نمایشی برای یک گورخر دورنگ همان فرم دو بعدی است. دو بعد که تمایز دو رنگ را به خوبی نشان می‌دهد و به واقع برای پیام صاحب اثر، کافی و به‌اندازه است.
بیننده از سرانجام گورخر به شگفت می‌آید و زمینه‌سازیِ داستانیِ زبرا را در رسیدن به چنین نتیجه‌ای، مطلوب میبیند. پایان زیبایی که یک تلنگر معنایی به بیننده میزند و اثر را فراتر از خود میبرد و بیننده را به فکر وامیدارد.
برای مطالعه سایر نقد فیلم ها و مشاهده سایر فیلم کوتاه ها روی لینک کلیک کنید.
