سینمای جهاننقد فیلم

نقد و بررسی فیلم اکولایزر Equalizer

پوستر فیلم اکولایزر Equalizer
پوستر فیلم اکولایزر Equalizer

عوامل فیلم

تهیه کننده: تاد بلک

کارگردان اکولایزر Equalizer : آنتونی فوکو

نویسندگان: ریچارد ونک، میشل اسلون

بازیگران: دنزل واشنگتن، مارتن ساکس، گریس مارتز

مدیر فیلم‌برداری: مایو فیور

نقد فیلم اکولایزر Equalizer

اگر از فیلم‌های دست چندم این‌روزهای سینما دل خوشی ندارید و می‌خواهید اوقاتی را به تماشای یک فیلم مهیج و نه زیاد قدیمی بنشینید، فیلم اکولایزر Equalizerانتخاب مناسبی برایتان خواهد بود؛ ‌فیلم اکولایزر Equalizer ساخته آنتونی فوکو به سال 2014 فیلمی‌ست که از یک ایده قدیمی وام می‌گیرد، ایده‌ای که بر یک قهرمان استوار است، قهرمانی که هم‌زمان مشغول مبارزه با نیروهای متخاصم داخلی و خارجی‌ست؛ از این جهت که ایده، یک ایده ملی‌گرایانه است و بر اساس آن تا به حال آثار تلویزیونی و سینمایی زیادی ساخته شده و حتی خود این فیلم نیز بر اساس یک سریال تلویزیونی که در دهه 80 میلادی پخش شده، ساخته شده‌است،‌ این امکان را برای سازندگان فیلم مهیا ساخت تا کم عیب‌ونقص‌ترین اثر در این حوزه را شاهد باشیم، به غیر از مواردی که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

با پیشرفت تکنولوژی و ورود ربات‌ها به عرصه فیلم‌سازی، امکان‌های بدیع و خلاقانه‌ای به سینما افروده شد که هرچه پیش می‌رویم این جذابیت‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود؛ نمونه‌ای از این امکان‌ها را در فصل آغازین فیلم اکولایزر شاهد هستیم که فوکو با استفاده از تکنیکِ فیلم‌برداری شناور و بدون برش مختصات کلی قهرمان فیلم را به مخاطب نشان می‌دهد، شخصیتی منظم، منضبط و دقیق که نوید دهنده روایت زندگی آرام و بی‌حاشیه‌ است، که دوام زیادی ندارد؛ همین‌طور منطق فیلم که از یک‌سوم پایانی آن هیچ هدفی را دنبال نمی‌کند و کارگردان تنها می خواهد آخرین شروری که شناسایی شده ‌است را به هرقیمتی، حتی به قیمت قربانی کردن فیلم خوب خود از بین ببرد.

منطق اکولایزر Equalizer، اول شخص‌ست که همواره با رابرت (دنزل واشنگتن) همراهی می‌کند ، حتی زمانی که دوربین در قامت دانای کل می‌ایستد، مخاطب شاهدِ جهان‌بینیِ قهرمانی‌ست که می‌خواهد جهان را از دست شر رهایی بخشد؛ سازنده در القای این نگاه به مخاطب موفق عمل کرده و به خوبی توانسته از داستان‌های موازی و شخصیت‌های مکمل بهره ببرد ولی در یک سوم نهایی فیلم تنها وجهه اکشن اثر نمود پیدا می‌کند و علی رغم ختم به خیر شدن ماجرا و نابودی تمام نیروهای شر توسط قهرمان هالیوودی، این فصل از فیلم تافته‌ای جدا بافته از دو فراز ابتدایی فیلم بود.

تفاوت قائل شدن در ساخت و پرداخت یک مجموعه قهرمانانه و خلق قهرمانی که متعلق به داستان است، با داستانی که متکی به قهرمانش است و فیلم تنها بازگویی چند اپیزود از فعالیت های عامه پسند و قهرمانانه قهرمان را بر عهده دارد، می‌تواند معیار و سنجشی دقیق برای آثاری از این دست باشد؛ اکولایزر Equalizer فیلمی‌ست که چند اپیزود از فعالیت‌های قهرمانانه یک قهرمان را به تصویر می کشد، با وجود این‌که در نیمه نخست فیلم وقایع در شاکله زندگی رابرت تعریف می‌شود اما ولع بیش از اندازه سازندگان برای گنجاندن بخش های اضافه بر سازمانِ اکشنِ فیلم، تعمد ورود قهرمان را به دنیای جنگ‌افروزی و خشونت، بی پایه و اساس می‌کند.

اکولایزر Equalizer حتما برای کسانی که دنبال فیلمی مهیج با کمی چاشنی خشونت هستند قطعا انتخاب خوبی خواهد بود اما نباید از آن انتظار داشت که گسست داستان را پوشش دهد و حتی بازی کم‌نظیر دنزل واشینگتن نیز به این امر کمک چندانی نمی‌کند.

برای مطالعه سایر نقد فیلم های سینمای جهان روی لینک کلیک کنید.

امتیاز کاربران: 3.79 ( 13 رای)

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

17 + 13 =

دکمه بازگشت به بالا