یادداشت

معرفی تکنولوژی سه بعدی

معرفی تکنولوژی سه بعدی
معرفی تکنولوژی سه بعدی

شاید آن زمان که ادیسون به برادران لومیر هشدار داد ، پدیده سینماتوگراف بیش از 10 سال عمر نخواهد کرد هیچ وقت فکر نمی کرد که خلاقیت و تکنولوژی بتواند این عمر را به بی نهایت تبدیل کند.

حمد باقر کشاورز: بدون شک یکی از عواملی که باعث شد  سینما عمری بی نهایت داشته باشد تکنولوژی بود ، از تکنولوژی های ساده ( مثلا برای ضبط صدا ) گرفته تا تکنولوژی سه بعدی ( 3D ). شاید کمی دور از ذهن باشد اما تاریخچه تکنولوژی سه بعدی در سینما بر می گردد به نود هشت سال پیش ، ادوین اس پورتر اولین نفری بود که توانست فیلمی سه بعدی بسازد. اما اولین فیلم سه بعدی اکران شده در جهان مربوط به شصت سال پیش است ، اکران فیلم ((شیرهای زولو)) در دو سالن شهر لس آنجلس اتفاق افتاد. اما بعد از مدتی کوتاه  به دلیل بالا رفتن بیش از حد هزینه ساخت ، کم شدن سرعت ساخت فیلم ، وزن زیاد دوربین ها ( چیزی حدود 200 کیلوگرم ) و… سینما گرها این تکنولوژی را به فراموشی بسپارند.

جیمز کامرون اولین نفری بود که با فیلم (( آواتار )) دوباره سراغ این تکنولوژی رفت ، هرچند از ایده تا ساخت این فیلم چیزی حدود 23 سال طول کشید و آن هم به دلیل این بود که کامرون برای ساخت فیلمش نیاز به دوربینی با وزن مناسب داشت که در نهایت شرکت (( سونی )) توانست دوربینی با وزن 20 کیلوگرم بسازد و در اختیار او قرار بدهد.

دوربین های سه بعدی در اصل  کارکرد چشم انسان را شبیه سازی می کنند ، با استفاده از دو لنز مانند چشم راست و چپ ، و در نهایت تلفیق این دو تصویر با هم بعد سوم را برای ما می سازند. به همین دلیل تعداد تصاویری که یک دوربین سه بعدی می گیرد چیزی معادل 48 تا 60 تصویر در ثانیه است در حالی که دوربین های معمولی 24 تصویر در هر ثانیه می گیرند و این باعث هرچه واقعی تر جلوه کردن تصاویر می شود .

به همین دلیل برای دیدن فیلم های سه بعدی  باید از عینک های خصوصی استفاده کرد که این عینک ها به سه دسته کلی تقسیم می شوند :

اولین دسته عینک های active نام دارند ، این عینک ها بیشتر در تلویزیون های سه بعدی کاربرد دارند، در این تکنولوژی دو تصویر متناوبا برای چشم راست و چپ پخش می شود ، این عینک در هر لحظه جلوی دید یکی از چشم ها را می گیرد تا تصویر مربوط به چشم دیگر، پخش و دیده شود. زمانی که این تصاویر با سرعت با یکدیگر ترکیب می شند، تصویری را می سازن که بیننده می تواند در آن، عمق یا بعد سوم را مشاهده کند.
دسته ی دوم عینک های passive  نام دارن که از این عینک ها بیشتر در سینما استفاده می شود
اساس کار این عینک‌ها قطبی کردن نور است. شیشه‌های این عینک ها نورهای ساطع شده از پرده را پلاریزه میکنند و یک چشم نور قطبی عمودی و دیگری نور قطبی افقی را می‌بینه . البته پروژکتور مورد استفاده در این تکنولوژی، برای از بین بردن پرش در تصاویر، هر فریم را سه بار پخش می‌کند.

دسته ی سوم عینک های سه بعدی  dolby 3D است، این عینک ها بر اساس طول موج کار می کنند.در این تکنیک با نصب یک فیلتر ویژه چرخان در پروژکتور مخصوص نمایش، طول موج‌ها دسته بندی شده و به صورت سه نور قابل دیدن برای انسان شامل قرمز، آبی و سبز به پرده می‌رسن. با چندتایی شدن طول موجهای ارسالی، عینک Dolby 3D موجب می‌شن تا هر چشم تنها طول موج خاصی از هر رنگ را ببیند که به این ترتیب تصاویر عمق یافته و سه بعدی دیده می‌شوند.

جیمز کامرون با ساخت فیلم سه بعدی (( آواتار )) بعد جدیدی از دنیای سینما را به مخاطبانش نشان داد و کمک به هرچه بیشتر ملموس تر شدن فیلم کرد ، بینندگان را وارد دنیایی کرد که شاید هرگز آن را تجربه نکرده بودنند و همین باعث شد که (( آواتار )) پرفروش ترین فیلم تاریخ سینما شود.

حالا کامرون بعد از موفقیتی که در ((آواتار )) کسب کرد به سراغ ساخت ((آواتار 2)) و ((آواتار3)) رفته و قرار است این دو فیلم را به صورت متوالی و بدون هیچ وقفه ای پشت سر هم بسازد و احتمالا در سالهای 2016 و 2017 اکران جهانی کند. کامرون طبق عادت همیشه گی اش با خرج زیاد پیش تولید فیلم را شروع کرد ، از خرید زمین هایی چند هکتاری در نیوزلند ( که یکی از لوکیشن های اصلی آواتار بوده ) گرفته تا خرید چند زیر دریایی عظیم ، چون قرار است قسمت زیادی از ((آواتار2)) و ((آواتار3)) در زیر اقیانوس فیلم برداری شود ، مثل اینکه کامرون قصد دارد   باز مخاطبانش را به دنیایی عجیب و جدید ببرد.

جان لاندو تهیه کننده فیلم اعلام کرد کامرون برای هرچه بهتر فیلم برداری کردن زیر دریا درخواست داده تا تجهیزات و امکاناتی به دوربین های تکنولوژی سه بعدی اضافه کنند ، امکاناتی که شاید هزینه های ساخت فیلم را بیشتر کند اما باعث می شود مردم با بهشتی در زیر دریا آشنا شوند.

سایر یادداشت ها را اینجا بخوانید.

امتیاز کاربران: 4.65 ( 1 رای)

محمد حسین قلی‌پور

نويسنده سينمايى موسس و سردبير "اى من" موسس و سردبير سايت "Filmovies"

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

سه × پنج =

دکمه بازگشت به بالا